UWAGA! Ostrzegam, żeby potem nie było! Ten wpis jest długi i srogo abstrakcyjny. Plączę wątki i przemyślenia, wiec przeczytanie całości grozi odpadnięciem piątej klepki tudzież zakwalifikowaniem autorki do szufladki w głowie z napisem „POJEBANI”😵😜 ( i nie udawaj🙂 wiem, że masz taką szufladkę🕵)
Mimo to czytaj i przeczytaj, bo dzielę się dziś tematem ważnym – owocem wieloletniej udręki własnej. Może pomoże💚

Do rzeczy:

Bozia dała MI (mi mi mimimimi mimimimimi mnie mnie mimimim) talent , a Tobie – nie!

Ja umiem, mam wszelkie predyspozycje, wiem, potrafię, a Ty nie.

Nie umisz, ni potryfisz i jesteś do bani. Tak mi przykro! A właściwie, to wcale nie jest mi przykro. Możesz mnie podziwiać jak mi świetnie idzie, jak ja pięknie potrafię! Możesz bić brawo. Dopingować. Polubić. Folołować, Subskrybować.

Ja jestem lepsza. Ja mam talent, a nawet parę ich mam.
Mam też urodę i pieniądze i szczęście w miłości. No ja to potrafię żyć!

⏰⏰CZŁOWIEKU POBUDKA!⏰⏰

Widzisz to? Czujesz to, patrząc na te wszystkie zdjęcia, popisy i wpisy?

W naszych czasach AUTOPROMOCJA to norma.

Robimy to dla:

👉uwagi 👉pieniędzy 👉rozgłosu 👉 by komuś pomóc 👉zainspirować 👉coś zmienić 👉coś ugrać, itd.

W sumie nie ma to większego znaczenia w jakim celu się lansujemy. Fakt jest faktem.

Nie zrozum mnie źle. Ja nie mam NIC przeciwko. W takim świecie żyjemy, takie tu panują zasady.
👍Wybieram, więc kogo obserwuję, lajkuję, komentuję.

👍Wybieram też co i gdzie publikuję, czym sie dzielę, a czym nie.

I powtarzam:

Nie mam nic przeciwko AUTOPROMOCJI, którą przecież sama uprawiam 🙈🙊🙉

Boli mnie coś innego😞…

Boli mnie druga strona medalu.
Coś, co dotknęło mnie osobiście i wiem, że dotyka wielu wrażliwych/ nadwrażliwych/ wysokowrażliwych ( jak zwał tak zwał) ludzi.

Mówię o poczuciu bycia do bani😞, ostatnim wygranym 😞niespełnionym w życiu człowiekiem😞😢😭. ..Tym poczuciu, które uaktywnia się szczególnie wtedy, gdy widzimy tych „lepszych”, bardziej utalentowanych, szczęśliwszych.

I choć wiem, że tyczy się to mniejszości (a przynajmniej mam taką nadzieję!), to nieomieszkam rozwinąć ten temat i pociągnąć w obszary, w które szczęśliwi i spełnieni ludzie nawet zaglądają.

No to co? Cofamy się do dzieciństwa👶!

My jesteśmy dorośli, prawda😅? I radzimy sobie z wewnętrznym bólem, niespełnionymi marzeniami i nierozwiniętymi talentami, prawda😅?

Dzieciaki nie.

A problem bycia „nie takim” tudzież
” beznadziejnym, brzydkim beztalenciem” lub „nielubianym, niekochanym odrzutkiem”
dotyczy właśnie głównie dzieciaków.
Ich małoletni świat jest w przeważającej większości zbudowany na porównaniach. I niestety gorzka prawda jest taka, że wielu z nich czuje ogromną samotność i cierpienie z powodu odrzucenia, nienależenia do grupy, do której pragną przynależeć, bycia niewystarczająco cool, ładnym, bogatym, itd.

Na zewnątrz śmieją się i wszystko wygląda wporządeczku, a za zamkniętymi drzwiamy tną się, truja i gorzej😢… Cierpienie emocjonane i presja jakie odczuwają te wrażliwsze dzieci i młodzi ludzie, potrafią być tak silne, że niektórzy nie mają siły tego udźwignąć.

Dzieciaki czują się źle sami ze sobą m.in. dlatego, że porównują się do innych (często do tych najlepszych, najładniejszych). Piękne dziewczyny często znajdują jakąś część swojego ciała, która według nich odbiega od panujących standardów i już jest powód do doła… Ja sama dobrze pamiętam jak się czasem czułam, gdy byłam nastolatką. Najbrzydsza, najgorsza, tak przeciętna, że niemal niewidoczna i do tego BEZTALENCIE. Każda koleżanka ładniejsza, bardziej utalentowana i bardziej przebojowa.

Typowy przykład bardzo niskiego poczucia własnej wartości😞

Kiedyś nie było o tym tak głośno. Nawet do końca nie wiedziałam, co mi jest.

Dziś wszyscy wiemy o co kaman, ale co z tego? Teraz powodów do czucia sie beznadziejnym jest o milion razy wiecej! W internecie, telewizji, szkole presja na dzieciakach podkręcona jest do niebotycznych rozmiarów. Jak mają wyglądać. Co posiadać. Jakie wyniki osiągnać itd.

Do tego dochodzą nierozwinięte, zaniedbane talenty. Niskie poczucie własnej wartości skutecznie blokuje przed rozwojem w wymarzonej dziedzinie. Bez wiary w siebie, nie idziemy do przodu. A jeśli już, to z trudem i myślą „i tak jestem do kitu”.

Widzimy i podziwiamy tych lepszych i najlepszych nie mając świadomości, że gdybyśmy tylko wzięli się do pracy, to też byśmy mogli wiele osiagnąć.

Zastanów się, co czujesz gdy widzisz kogoś, kto ma „TALENT” w dziedzinie, która Cię pociąga -takiej, w której byłaś/byłeś całkiem dobra/dobry (bądź wiesz że możesz być). Co dzieje się wewnątrz Ciebie? Jest tam nuta zazdrości? A może ogromna frustracja i wkurw 😠 na siebie za „zmarnowane życie„.

😭Nie te studia❗

😭 Nie ta praca❗

😭Ja tu zdycham mamo❗

Pytam, bo jest duże prawdopodobienstwo, że w blasku tych wszyskich „którym się udało” nie czujesz się za fajnie.

I jeśli tak jest to nie łudź się, że mój wpis da Ci magiczną pigułkę, którą połkniesz i w cudowny sposób odmienisz swój stan😐. Nie mam takiej tabsy😶

Ale czytaj, czytaj, bo znam temat na wskroś i wróżka prawdę Ci powie😁☺😁

Uważasz ze jesteś BEZTALENCIEM❓

🕵A czym właściwie jest TALENT ?🕵

Słyszałam, że w Chinach nie rozpatruje się w ogóle takiego pojęcia jak talent. Tam jest podejście, że do osiągnięcia mistrzostwa w danej dziedzinie potrzebna jest dana/jakaś ilość powtórzeń. Czyli np. by zrobić salto jeden spróbuję kilka razy i zrobi, a ktoś inny będzie ćwiczył miesiącami i co? I też zrobi😉. Wyjątki od reguły są, bo np. ktoś jest chory szpitalu i ma zwolnienie z wuefu.
W rezultacie i tak jeden z drugim staną razem na stadionie i wśród tysięcy im podobnych będą identycznie fikać salta w rytm muzyki, by cieszyć oko wielkiego brata🤣

Natomiast w naszej kulturze jeśli od razu nie widać efektów to taka pani Krysia od gimnastyki mówi do takiej mamy:

🤷No nie ma dziewczynka do tego drygu, a to ciężka praca jest i ogromne wyrzeczenie dla ciała…może lepiej zapisać ją na jakieś inne zajęcia❓”

Opinia wydana. Ania NIE MA TALENTU. Salt nie będzie! Za to będzie…co?

Poczucie bycia wykluczoną i gorszą.( tak, to takie proste❗)
Od tej pory Ania na wuefie w berka gra, podczas gdy te „lepsze/ utalentowane” koleżanki z klasy sportowej salta fikają.

I tak, mam świadomość ze większość dzieci po prostu powie rodzicom o co chodzi, a inna część w ogóle się tym nie przejmie. Ale są też takie, które przyporządkują tego typu zdarzenie do teczki z napisem „NIE NADAJĘ SIĘ” i z takim kodem w pójdą w Świat.

A takie byle-zdarzenie w dzieciństwie może srogo rzutować na późniejsze życie i wewnętrzne poczucie zadowolenia z siebie samego. Każdy z nas kolekcjonuje takie kwiatuszki, które potem cyklicznie, w różnych sytuacjach odtwarzają nam przeżyte, zakodowane emocje.

-👨To jak będzię? Chce Pani aplikować o to stanowisko? Pieniądze większe. Zakres pracy lepszy. Sądzę ze ma Pani duże szanse

-[co on?! oszalał!! przecie ja się NIE nadaję🙄😬 !]🤷Oj miło mi dyrektorze, ale nie, dziękuję🙅Ja lubię swoje stanowisko🤥🤦

Wracając do TALENTU – kolejna dygresja. Co to w ogóle znaczy, że nie posiadasz talentu?
Czy jest to równoznaczne z tym, że coś Ci nie wyszło za pierszym razem?

Standardowy tekst: „NIE POTRAFIĘ”-a próbowałeś kiedyś? – „NIE”.

Niestety w naszej długości i szerokości geograficznej mamy to wryte w czerepy i chyba czas się nad tym pochylić🙂…

No dobrze…a co na to wszystko BOZIA, która nam te TALENTY DAŁA BĄDŹ NIE🕵❓

Jest taka przypowieść o TALENTACH. Przyznam, że kiedyś jej nie rozumiałam😛. W dwóch zdaniach chodziło, o to że BÓG nierówno podzielił talenty między wiernych, którym NAKAZAŁ pójść w świat i DBAĆ O OTRZYMANE TALENTY. Po czasie, gdy się znowu spotkali, Bóg bardzo srogo potraktował tego, który swój JEDEN JEDYNY TALENT, jaki otrzymał, ZAKOPAŁ w bezpiecznym miejscu. BÓG się na niego rozgniewał, zabrał mu ten TALENT i WRĘCZYŁ TEMU, KTÓRY SWOJE TALENTY POMNOŻYŁ.🙈🙊🙊

Ten kto miał mało został z niczym, a ten który miał więcej i rozwinął to, co miał, dostał jeszcze więcej.

Wnioski❓❓ Halo❓❓ Są tu jakieś wnioski❓❓

W każdym razie mam nadzieję, że już lecisz po łopatę!

Ty wiesz co robić 😉😉